Świat Wiedzy

Z dźwięku powstałeś … w dźwięk się obrócisz

[vc_row][vc_column][vc_separator color=”turquoise” style=”double”][vc_column_text]

W Nowym Testamencie św. Jan tak rozpoczyna swą Ewangelię: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Wszystko przez Nie się stało” (J 1:1-3).”  Jak wielkie możliwości interpretacji Stworzenia odsłaniają się przed nami, gdy przetłumaczymy “Słowo” jako “Dźwięk” lub „pierwotną wibrację wszechświata”. W tym kontekście Słowo i Stwórca są jednym, przy czym słowo jest pochodzącą od Stwórcy siłą, która wprawia pramaterię w ruch. Z tej siły, obraz (myśl Boga) wyraża się w pramaterii i przyjmuje w niej kształt.
Kształtujące działanie dźwięku pokazują zamieszczone w tym dziale obrazki i filmiki, na których zobaczymy jak dźwięk wyrażą się w formie struktury. Różne wibracje tworzą różne struktury i każda z tych struktur reprezentuje jakiś dźwięk. Co więcej, proces ten zachodzi w atomach i galaktykach, w kamieniach i roślinach, w ciałach zwierząt i u człowieka…
W hinduizmie za pierwszy we wszechświecie uznaje się dźwięk Om (także Aum, ).
Dlatego jest on uważany za najświętszą sylabę hinduizmu.

[/vc_column_text][vc_column_text]„Om to sylaba-nasienie (bidźa), postrzegana jako dźwięk powstania Wszechświata. Ta transcendentalna wibracja, jest uważana za identyczną z osobą absolutnego Wisznu. Na niej opierają się wszystkie hymny wedyjskie. Za świętą uznawana jest także w buddyzmie tybetańskim. Om to sylaba będąca najważniejszą mantrą, pierwotnym dźwiękiem znanym także pranawa, akszara i omkara. Z reguły wymawia się ją samą.”[/vc_column_text][vc_single_image image=”15257″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” onclick=”link_image” css_animation=”fadeInLeft” title=”Wibracyjny obraz Pierwszego Dźwięku, OM”][vc_column_text]Tak więc na początku był dźwięk, który wprawił wszystko w ruch i dzięki któremu z głębokiej ciszy wyłoniły się formy i kształty, które przenikają cały wszechświat. Jeśli nawet początkowo istniał jeden dźwięk to w jakiś sposób  potrafił się on zróżnicować na tyle, że dziś myślimy o wszechświecie jako „muzyce sfer” – o wielości dźwięków tworzących „symfonię stworzenia”.[/vc_column_text][vc_single_image image=”15259″ img_size=”large” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” onclick=”link_image”][vc_column_text]Badania nad związkiem dźwięku i kształtu prowadził już Ernst Chladni (1756-1827), który posypywał sprężystą płytkę piaskiem i opiłkami korka a następnie przeciągał po  krawędzi płytki skrzypcowym smyczkiem uzyskując różne kształty zwane dzisiaj figurami Chladniego. *[/vc_column_text][vc_single_image image=”15261″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” onclick=”link_image” title=”Figury Chladniego”][vc_single_image image=”15262″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” onclick=”link_image”][vc_column_text]Do badań prowadzonych przez Ernsta Chladniego nawiązał w latach 60-tych XX wieku dr Hans Jenny, który rozwinął metodę Chladniego, tworząc nową naukę zwaną cymatyką (czasem także, mniej wdzięcznie kymatyką – od ang. Cymatics) czyli naukę o falach dźwiękowych i ich oddziaływaniu na substancje fizyczne. Hans Jenny. Rejestrował on na taśmie filmowej oddziaływanie dźwięku na proszki i płyny. Zauważył, że drgania dźwiękowe wytwarzają geometryczne kształty. Niskie częstotliwości wytwarzały proste koło opisane pierścieniami. Przy wyższych częstotliwościach wzrastała liczba kręgów umieszczonych koncentrycznie wokół jednego koła – i generalnie – wraz ze wzrostem częstotliwości rosła złożoność kształtów – przykład.[/vc_column_text][vc_single_image image=”15263″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded”][vc_column_text]

Evan Grant: Cymatyka i widzialny dźwięk.

[/vc_column_text][vc_video link=”https://youtu.be/CsjV1gjBMbQ”][vc_column_text]

Cymatyka najwyraźniej inspiruje nowe pokolenie...
CYMATICS: Science Vs. Music - Nigel Stanford
https://vimeo.com/111593305 
O projekcie: http://nigelstanford.com/Cymatics/

[/vc_column_text][vc_single_image image=”15264″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” onclick=”link_image” title=”Kształty Dr Hansa Jenny’ego”][vc_single_image image=”15265″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” onclick=”link_image”][vc_column_text]

Strony o cymatyce z ilustracjami:
http://www.cymatics.org/

[/vc_column_text][vc_single_image image=”15266″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” onclick=”link_image” css_animation=”fadeInUp” title=”Cymatyka w „The Unesco Courier”, December 1969 `{`in English`}`”][vc_single_image image=”15267″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” onclick=”link_image”][vc_single_image image=”15268″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” onclick=”link_image”][vc_single_image image=”15269″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” onclick=”link_image”][vc_column_text]

Poniżej przykłady eksperymentów ukazujących w jaki sposób zmienna wibracja dźwięku rzeźbi w materii (wodzie i piasku) różne formy. TEN SAM TON dźwiękowy tworzy zawsze TEN SAM KSZTAŁT.

Ukryty świat: cymatyka (Cymatics) Alexandra Lauterwassera
Badacz dopatruje się podobieństw między „kształtami wody” powstającymi
w jego laboratorium i kształtami występującymi w przyrodzie…

Dźwięk tworzący kształty w cieczy by A. Lauterwasser

http://www.youtube.com/watch?v=OolFBssu0ik[/vc_column_text][vc_column_text]Zdjęcia kształtów („stojących fal”) tworzonych przez tony dźwiękowe o różnych wysokościach (A. Lauterwasser)[/vc_column_text][vc_single_image image=”15270″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” onclick=”link_image” css_animation=”fadeInLeft” title=”wysokość tonu 30.5 Hz”][vc_single_image image=”15271″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” onclick=”link_image” css_animation=”fadeInRight” title=”wysokość tonu: 34.3 Hz”][vc_single_image image=”15272″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” onclick=”link_image” css_animation=”fadeInLeft” title=”wysokość tonu: 35.1 Hz”][vc_single_image image=”15273″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” onclick=”link_image” css_animation=”fadeInRight” title=”wysokość tonu: 102.528 Hz”][vc_column_text]

Źródło
Alexander Lauterwasser jest jednym z wielkich kontynuatorów tradycji zapoczątkowanej przez Ernsta Chladniego. od kilku lat jeździ po świecie dając koncerty pod tytułem „Światło – dźwięk – woda”, na których pokazuje na żywo w jaki sposób dźwięk tworzy różne kształty w wodzie. Po prostu instaluje kamerę nad naczyniem z wodą i rzuca obraz na wielki ekran w sali koncertowej dzięki czemu każdy może obserwować na żywo to, co do tej pory badacz widział jedynie w swoim laboratorium.  Znajdziesz coś na ten temat w miesięczniku Czwarty Wymiar Nr 7/2010. Poniżej zamieszczam jedną stronę artykułu (kliknij, aby ją powiększyć) udostępnioną przez redakcję na swoich stronach internetowych oraz kilka fotografii z koncertów pochodzących ze strony http://www.oratorium-stellamaris.com/

[/vc_column_text][vc_single_image image=”15275″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” onclick=”link_image”][vc_masonry_media_grid element_width=”3″ initial_loading_animation=”fadeIn” grid_id=”vc_gid:1492629215508-a51e2fa5-0e93-0″ include=”15279,15280,15277,15278″][vc_column_text]

Przy okazji: czy w strukturę katedry w Chartres wbudowane są muzyczne proporcje odwzorowujące niebiańską Harmonię Sfer?
Muzyczna katedra w Chartres [PL]

[/vc_column_text][vc_video link=”https://dai.ly/x4n3g0v”][vc_single_image image=”15286″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” title=”Woda poddana wibracjom.”][vc_column_text]Kształty tworzone przez głosy ludzi, zwierząt i instrumenty (English)[/vc_column_text][vc_video link=”https://youtu.be/C3SnnE77vcI”][vc_video link=”https://youtu.be/fAm9lJKrgC0″][vc_column_text]

* Figury Chladniego i fala stojąca
Pisaliśmy już, że Figury Chladniego to figury tworzone przez piasek lub opiłki korka, powstające w wyniku „grania” skrzypcowym smyczkiem na krawędzi sprężystej płytki. Teraz dodamy, że piasek i opiłki korka gromadzą się w węzłach fali stojącej na tej drgającej płytce. Podczas tych drgań drobinki materiału znajdującego się na płytce zsypują się do pozycji linii węzłowych fali, tworząc właśnie figury Chladniego o niepowtarzalnych kształtach.
Węzeł fali to miejsce o zerowej amplitudzie drgań w ośrodku, w którym rozchodzi się fala stojąca.

[/vc_column_text][vc_single_image image=”15288″ img_size=”full” alignment=”center” title=”Czerwone punkty oznaczają węzły fali stojącej (w ośrodku stacjonarnym).”][vc_column_text]Dziękuję Panu Leszkowi za inspirację[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]