Misy Tybetańskie

[vc_row full_width=”stretch_row” fixed_background=”yes” css=”.vc_custom_1489527054904{margin-top: 40px !important;}”][vc_column width=”1/6″][/vc_column][vc_column width=”2/3″ css=”.vc_custom_1489527079022{padding-top: 15px !important;background-color: rgba(255,255,255,0.9) !important;*background-color: rgb(255,255,255) !important;border-radius: 5px !important;}”][vc_single_image image=”14718″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded”][vc_column_text css=”.vc_custom_1489527117570{padding-top: 10px !important;padding-right: 10px !important;padding-bottom: 10px !important;padding-left: 10px !important;background-color: #ffffff !important;border-radius: 5px !important;}”]

MISY TYBETAŃSKIE

(Lecznicza Siła z Tybetu)

Historycy wierzą, że wykonujący misy udoskonalili technikę ich wyrobu do perfekcji. Historia ta liczy 2500 tysiąca lat. Pomimo tego, że nie jest ona nigdzie zapisana, jest wielka legenda, która mówi, iż przybyły one do Tybetu z Indii w tym samym czasie, gdy Buddyzm przybył do Tybetu, głoszony przez największego nauczyciela PADMASAMBHAVA.

Historia tybetańskich mis sięga, więc 8-go wieku. Jedną z najwspanialszych rzeczy o nich jest to, iż rodzaj dźwięku pierwotnych wyrobów jest nie do powtórzenia, jest to sztuka utracona. Analiza wykazała, iż pierwsze z mis były wykonane z 12 różnych metali(srebro, nikiel, kobalt, bizmut, żelazo…).Legenda mówi, że wykonano je z metalu otrzymanego ze znalezionych meteorytów. Dlaczego nazywane są Śpiewającymi Misami? To proste, można spowodować, że będą śpiewać. Rodzaj dźwięku uzależniony jest od sposobu trzymania misy w ręku. Wibracje, wywołane są, gdy drewnianym wałkiem toczy się po wewnętrznym jej brzegu. Uderzenia wałkiem w boczną ścianę dają dźwięk podobny do uderzeń dzwonu. Ton dźwięku zależy od wielkości misy i gęstości metalu, z jakiego została stworzona. Rozmiar mis to5 do 13 cali średnicy. Dźwięk natęża się wraz z szybkością ruchu drewnianego wałka. Jakość dźwięku jest bardzo ważna dla praktyki spirytualnej Buddyzmu i Hinduizmu. Dźwięk jest elementem praktyki religijnej.

W doktrynie buddyjskiej jest 9 metod realizacji oświecenia duchowego, 7 z nich to dźwięk. Dlatego buddyjscy praktycy używają mis do religijnych rytuałów i medytacji, tworząc tą specyficzną muzykę uzyskują efekt trans-podobny. Osoba prowadząca medytację czasami uderza w bok misy wypełniając dźwiękiem świątynie dzięki temu medytujący pozostają przy świadomości. Prawdą jest, iż dźwięk ten zapobiega zaśnięciu przy przedłużających się obrzędach. Dźwięk i wibracje wydawane przez misę powiązane są ze zdrowiem. Niektóre teorie medycyny alternatywnej wiążą dobre zdrowie z utrzymaniem równowagi wewnętrznej. Misy wykorzystywane są do takiej terapii alternatywnej przynosząc harmonię i równowagę, oddziałując na obie półkule mózgu. Teoria ta ma poparcie naukowe.

Dzisiejsze misy wykonywane są w Nepalu, Katmandu Valley .Wykonane są z brązu, żelaza i cyny. Ich piękno skłania do kolekcjonowania nie tylko wyznawców Buddy, ale i miłośników sztuki.

[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/6″][/vc_column][/vc_row]