Chromoterapia – leczenie kolorami

Dlaczego producenci najczęściej oferują nam pościel z odcieniami błękitu? Bo niebieski relaksuje i obniża ciśnienie krwi – pomaga więc w zasypianiu. A skąd pomysł, by wnętrza w domach schadzek urządzać w odcieniach czerwieni? Ta barwa wzmaga ruchliwość gałki ocznej, podnosi poziom adrenaliny, aktywizuje mózg i wprawia w lepszy nastrój.

– Tak jest i nie ma co z tym dyskutować – tłumaczy Marek Borowiński, psycholog i projektant wnętrz zajmujący się wpływem koloru na ludzi. Dodaje, że mało kto zdaje sobie sprawę, iż intensywny, nasycony kolor łososiowy pobudza soki trawienne. Benita, 35-letnia dziennikarka, walcząca od kilku lat z nadwagą, najpierw uśmiecha się na wieść o tych doniesieniach, a potem się zastanawia: – Jeśli zmieniam kolory ubrań w zależności od nastroju, to może naprawdę mój apetyt rośnie w salonie pomalowanym na łososiowy, soczysty kolor?

Chromoterapia – tęczowa pomoc

W uproszczeniu jest tak: każda barwa emituje inną częstotliwość drgań, podobnie jak komórki ludzkiego ciała. Dlatego pewne kolory wpływają na określone części ciała. Jeśli jesteśmy zdrowi, ta częstotliwość jest stała. Gdy chorujemy, ulega zakłóceniom i dopiero odpowiednie kolory pomagają nam wrócić do normalnego stanu. Dodatkowo wiele naszych cech i funkcji – wzrost, sen, ciepłota ciała, pociąg seksualny, tempo trawienia – jest uzależnionych od przysadki mózgowej, a to gruczoł bardzo wrażliwy na światło. Tym możemy tłumaczyć oddziaływanie kolorów na nasze zdrowie. – Niedawno dzięki rozmowie z pacjentką o kolorach przyczyniłem się do zdiagnozowania dolegliwości u kilkunastoletniej dziewczynki. Dawały one u niej objawy skórne, ale przyczyna choroby leżała w psychice – mówi Marek Borowiński, który współpracuje z poradnią dermatologiczną. Podkreśla jednak: – Chromoterapia może tylko wspomagać leczenie konwencjonalne, ale go nie zastąpi.
Wpływ na organizm

Istnieje wiele dowodów na to, że czerwone światło powoduje podniesienie ciśnienia krwi, a niebieskie jego obniżenie. Drgania czerwonej fali świetlnej są wolniejsze niż w wypadku światła niebieskiego lub fioletowego.

W Wielkiej Brytanii przeprowadzono badania, które potwierdziły, że czerwień podnosi ciśnienie krwi i przyspiesza tętno. Niebieski zmniejszał obie wartości i powodował zwolnienie oddychania, zieleń w niektórych przypadkach powodowała rozpuszczenie komórek organizmów żywych, jeśli były one szczególnie wrażliwe na tę barwę.

Jedna z teorii wyjaśniających reakcje organizmu wywołane wystawianiem się na działanie poszczególnych barw została ukuta przez amerykańskiego naukowca dra Johna Otta. Uważa on, że oko ma w rzeczywistości dwie funkcje. Jedna z nich – odbieranie impulsów świetlnych, umożliwia ludziom widzenie przedmiotów. Druga, dotychczas nie zbadana, wynika z obecności w siatkówce komórek, które nie biorą udziału w procesie widzenia. Pod wpływem światła następuje natomiast pobudzenie tych komórek do wytwarzania impulsów elektrycznych przenoszonych do części mózgu zwanej podwzgórzem. Działa ono jako centrum kontrolne autonomicznego układu nerwowego, który nie zależy od woli człowieka, a ma wpływ na działanie przysadki mózgowej sterującej samopoczuciem.

Inna teoria oparta jest na starożytnej wiedzy o czakramach, skrzyżowaniach przepływu energii w ciele człowieka. Każdy kolor z szerokiego spektrum odnosi się do poszczególnych czakramów. Energia każdego czakramu wibruje z inną częstotliwością. Czakram podstawowy, znajdujący się na kości ogonowej, związany jest z kolorem czerwonym; krzyżowy, leżący w dole brzucha – z żółtym; czakram serca, znajdujący się w centralnej części klatki piersiowej, z zielonym lub różowym; czakram gardła związany jest z kolorem niebieskim; punkt leżący pomiędzy brwiami, zwany również trzecim okiem – z indygo; a czakram na czubku głowy ma związek z kolorem fioletowym. Kiedy barwy czakramów są w równowadze, zdrowiu człowieka nie zagraża żadne niebezpieczeństwo. Powiązanie energii barwy czakramów z funkcjonowaniem endokrynologicznym i psychicznym człowieka doprowadziło do utworzenia nowej dziedziny nauki zwanej psychoneuroimmunologią.

Chromoterapia – barwy w naszej głowie – terapia świetlna

Leczenie schorzeń polega nie tylko na naświetlaniu odpowiednim światłem, ale także na jedzeniu potraw o różnym zabarwieniu, noszeniu kolorowych kamieni szlachetnych i garderoby w danym kolorze oraz na przebywaniu we wnętrzach, które zostały właściwie zaprojektowane (chodzi o dobór kolorów ścian, tapet, zasłon, mebli i drobnych przedmiotów).

– Organizm sam podpowiada zmianę kolorystyki. Tylko musimy być na to otwarci. Gdy jesteśmy zestresowani, podświadomie odczuwamy potrzebę kontaktu z zielenią i błękitem, chętnie spacerujemy po lesie czy w parku – tłumaczy Lidia Boniecka, plastyczka i psycholog, pomagająca ludziom odnaleźć równowagę duchową w świecie kolorów. Uważa, że zbyt rzadko poddajemy się własnej intuicji, a za często wzorujemy na innych lub ślepo ulegamy modzie. – Są kolory, które pochłaniają naszą energię, na przykład brązowy czy szary. Nadmiar brązów w ubraniu, w otoczeniu może świadczyć o zbliżającej się depresji lub ją wywołać. Gwałtowny apetyt na biel sugeruje, że dojrzewamy do jakiejś decyzji, do zasadniczej zmiany.

Kolory mają wiele znaczeń. Nigdy nie powinno się ich używać bez zastanowienia, a zwłaszcza nie należy ulegać owczemu pędowi. Lidia Boniecka jako przykład podaje czerwień, która symbolizuje wojnę, chęć zwycięstwa, ale także męczeństwo. Stąd zapotrzebowanie na ten sam kolor u dwóch osób może znaczyć zupełnie co innego.